Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Θεσσαλονίκη: Η πόλη που μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει...

Στο σχέδιο της παραλίας, οι μελετητές δημιούργησαν εγκάρσιους κάθετους προς την θάλασσα διαδρόμους που συνήθως είναι  συνέχεια των δρόμων της πόλης που κατευθύνονται στην παραλία. Η χρησιμότητά τους είναι πολλαπλά ωφέλιμη. Κατ' αρχήν συνδέουν την πόλη με την
παραλία  και την θάλασσα.
Δημιουργώντας την δυνατότητα να φαίνεται  η θάλασσα από απομακρυσμένα σημεία της πόλης, είναι σαν να εισχωρεί η θάλασσα μέσα σ' αυτήν. Αντίστροφα, η ματιά από την παραλία και την θάλασσα μπαίνει μέσα στον ιστό της πόλης. Το ίδιο διεισδύει και το αεράκι που φρεσκάρει τον αέρα της πόλης και απομακρύνει την ρύπανση. Σε όλες τις μετρήσεις η ρύπανση είναι πολύ μικρότερη στους κάθετους δρόμους, απ΄ ότι στους παράλληλους με την θάλασσα, όπως η Βασιλίσσης Όλγας. Αν  οι δρόμοι αυτοί , έχουν αρκετά δέντρα με το πράσινο αυτό να συνδέεται με αυτό της παραλίας τότε η αίσθηση της συνέχειας γίνεται πιο έντονη και ενισχύεται η σχέση παραλίας-πόλης. Αυτή η συνέχεια δεν πρέπει να διακόπτεται από κανένα τεχνητό εμπόδιο γιατί αναιρούνται όλα τα ωφέλη. Βλέποντας την φωτογραφία, καταλαβαίνουμε αυτον τον τεμαχισμό του χώρου και την λάθος θέση της καντίνας.
Οι καντινιέρηδες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σταθμεύουν όπου να' ναι, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις όπως αυτή της φωτογραφίας μόνιμα, χωρίς να έχουν την απαραίτητη άδεια, μη παίρνοντας υπ' όψη τα προβλήματα που δημιουργούνται στην πόλη, αισθητικά, κυκλοφορίας, ηχορύπανσης κλπ.
Η διοίκηση του δήμου μέχρι στιγμής έχει αποτύχει να αποτρέψει όλων των ειδών τις παραβατικότητες και έτσι δεν υπάρχει ελπίδα ότι θα μπορέσει να ασχοληθεί και με τέτοιου είδους λεπτομέρειες. Μόνο δημιουργώντας ένα τεχνητό  εμπόδιο, όπως η επέκταση του πεζοδρομίου θα μπορέσει να τις κρατήσει μακρυά. Φυσικά η παραλία με το μικρό πλάτος της, δεν μπορεί να είναι εγκλωβισμένη από κάθε είδος παραβάτες που από έναν τόπο χαλάρωσης και ψυχικής ξεκούρασης μετατρέπεται σε τόπο έντασης και κακογουστιάς.